هگزان چیست؟

ان-هگزان  اولین بار در سال ۱۸۴۸ توسط شیمیدان فرانسوی چارلز فرانسوا دو ماریکور (Charles-François de Margueritte) شناسایی شد. وی این ماده را از نفت خام استخراج کرد و آن را “هگزان” نامید.
در سال ۱۸۶۵، شیمیدان فرانسوی چارلز ادوارد مارتین (Charles-Édouard Martin) ساختار شیمیایی ان-هگزان را تعیین کرد. وی نشان داد که این ماده یک هیدروکربن آلیفاتیک اشباع با زنجیر مستقیم است.
هگزان با شناسه پاپ کم۸۰۵۸ ،مایعی بی رنگ با بوی ضعیف نفتی و سمی می باشد که جز هیدروکربن های آلیفاتیک به شمار می رود.هگزان با نام‌های ان-هگزان و نرمال هگزان شناخته می‌شود.
هگزان هیدروکربنی با فرمول شیمیایی C۶H۱۴است که برای استخراج روغن های پخت و پز و به عنوان ماده پاک کننده در صنعت مبلمان و نساجی استفاده می شود.هگزان مایعی با اشتعال‌پذیری بالا است که به دلیل ویژگی ناقطبی بودنش در آب حل نمی‌شود.
بخارات هگزان سنگین تر از هواست. این ماده به عنوان حلال ، رقیق کننده رنگ و محیطی برای واکنش های شیمیایی مورد استفاده قرار می گیرد.
این آلکان غیر منشعب، یک ترکیب آلی فرار است که به عنوان حلال غیرقطبی و نوروتوکسین شناخته می شود.
در ادامه این مطلب می‌خواهیم بدانیم هگزان چیست و چه کاربردهایی در دنیای شیمی و صنایع مرتبط با آن دارد با مونو تاو همراه باشید.

روش های تولید هگزان

ان-هگزان به طور طبیعی در نفت خام و گاز طبیعی یافت می شود و همچنین به عنوان یک محصول جانبی از فرآیندهای پالایش نفت تولید می شود. دو روش اصلی برای تولید ان-هگزان از نفت خام وجود دارد:
♦ روش تقطیر:نفت خام در یک برج تقطیر حرارت داده می شود. اجزای مختلف نفت خام با توجه به نقطه جوش آنها از هم جدا می شوند. ان-هگزان با نقطه جوش ۶۸.۸ درجه سانتیگراد، در قسمت میانی برج تقطیر جمع آوری می شود.
♦ روش هیدروکراکر:نفت خام با بخار آب و هیدروژن در دما و فشار بالا واکنش می دهد.در این واکنش، مولکول های بزرگ نفت خام به مولکول های کوچکتر، از جمله ان-هگزان، شکسته می شوند
جهت اطلاع بیشتر درباره ی تولید هگزان به روش صنعتی،مونوتاو به شما دوست عزیز خواندن مقاله به روز" Hexane" را توصیه می کند.

اثر هگزان بر بدن

در صورت عدم رعایت موارد ایمنی توسط فرد در کار با این ماده،مشکلاتی برای وی ایجاد خواهد شد.رایج‌ترین روش ایجاد مسمومیت هگزان در بدن انسان استنشاق بخارهای آن است و متاسفانه مطالعات نشان داده است که هگزان از جمله مواد آلاینده در آزمایشگاه‌های شیمی و صنایعی است که از آن استفاده می‌کنند.
• استنشاق هگزان باعث ایجاد سرفه و سوزش مجرای تنفسی خواهد شد.از عوارض دیگر این مورد آریتمی (بی‌نظمی در ضربان) قلب است.
• قورت دادن آن فرد را دچار حالت تهوع می‌کند.همچنین سردرد و ورم معده را در پی خواهد داشت.
• سر و کار داشتن با این ماده و عدم رعایت موارد ایمنی می‌تواند باعث آسیب طولانی مدت یا حتی دائمی به سیستم عصبی فرد شود و مشکلاتی را در حرکت اندام‌هایی مانند دست و پا ایجاد کند.
• قرار گرفتن در معرض این ماده شیمیایی در کوتاه مدت بر سیستم عصبی مرکزی (مغز) تأثیر می گذارد و می تواند باعث سردرد ، سرگیجه ، گیجی ، حالت تهوع ، بی حسی ، خواب آلودگی و سایر اثرات مشابه با مسمومیت شیمیایی شود.
• قرار گرفتن در معرض مقدار فراوان هگزان و به طور مکرر طی ماه ها یا سال ها تأثیراتی روی مغز دارد که می تواند ماندگار و احتمالاً دائمی باشد.
• قرار گرفتن در معرض مقدار بالای این ترکیب منجر به نوروپاتی محیطی می شود که علائم آن شامل بی حسی و سوزن سوزن شدن پا ، انگشتان پا و سپس دست هاست. در این وضعیت ممکن است توانایی احساس لمس ، درد ، لرزش و دما نیز کاهش یابد.
• هنگامی که هگزان با سایر حلالها مانند استون یا متیل اتیل کتون ترکیب شود ، آسیب عصبی مربوط به آن افزایش می یابد.

نگهداری و بسته بندی مناسب هگزان

• این ماده به دلیل اشتعال زایی بالا باید دور از گرما و جرقه نگهداری شود .
• درانبار کردن این ماده دقت شود که درکنار کپسول گاز هایی با قدرت اکسندگی بالا مانند اکسیژن و نیتروس اکسایدو …قرار نگیرد.
• محلول مورد نظر را در محیطی خشک، دور از رطوبت و نورر خورشید نگه دارید.
• این ماده به فرمهای پلاستیک، لاستیک و پوششها آسیب میزند.
• برای پیشگیری از انفجار باید این ماده در محیطی بسته و با تهویه مناسب نگهداری کرد.
• ظرف نگهداری ان هگزان باید به صورت مهر و موم شده باشد.
• درهنگام حمل و نقل از پلمپ بودن درب ظروف مطمئن شوید.
• پتروشیمی پارس لوتوس،Hexane رادر بشکه ، تانکر و فله طبق نیاز مشتری در تعداد مختلف تهیه و ارسال می نماید.